Dit jaar doe ik voor het eerst mee met inktober. Werken met echte inkt hoeft niet meer en je hoeft ook niet elke dag hun thema’s te volgen. Voor mij dus een aansporing om elke dag een pentekening te maken. In de praktijk ben ik daar tussen de 15-30 minuten mee bezig. Soms heb ik minder tijd.
Ik krijg vaak de vraag welke potloden ik gebruik, in dit blog laat ik je mijn favoriete lijstje zien.
Op 5 juni mochten we weer! Kleine groep en op afstand, maar wat heerlijk om er weer te zijn. In de tuinen van Mien Ruys. In alle ‘rust’ tekenen.
Deze keer had ik een Akelei gekozen. Ik werk zelf met Faber Castell – Polychromos potloden.
De belichting is niet volgens de richtlijnen, want dat komt doorgaans van links. Maar we zitten er ook voor onze lol natuurlijk, geen gedoe met stellages.
Een leuk trucjes is het fotograferen in zwart wit, dat kan je kiezen als filter in je telefoon.
Ik start zelf altijd met een opzet in potlood (ik heb een vulpotlood) die je makkelijk kan uitgummen (h3, h4) en druk niet te hard. Neem ook genoeg witruimte om je tekening, voor het geval je hem in zou willen lijsten.
Daarna geef ik met Dark Sepia (175), de schaduwen aan. In deze tekening heb ik 136 en 138 gebruikt voor de violette kleur. Voor de steel heb ik … gebruikt.
Diepte en rondingen creëer je door met licht en schaduw te werken. Dat doe je door in verschillende gradaties te werken. In dit geval is het wel wijs om je achterhoofd je regel toe te passen dat het licht van links komt. Het meest donkere gedeelte is dan aan de rechterkant. Daarnaast is het wij om delen heel licht om misschien wel wit te houden, ook al zie je dat niet.
Het werken met een foto kan wel, maar realiseer je dat de belichting in de meeste gevallen niet klopt. Je moet in je hoofd dus altijd de vertaalslag maken. Zoals je in de foto’s ziet, lukt mij dat ook niet altijd. Ik heb foto’s gemaakt ter referentie zodat ik er later nog mee verder kan als de bloem er niet meer is. Op deze dag heb ik niet de foto gebruikt maar heb ik de echte bloem gebruikt.
Eigenlijk teken een illusie van 3D, door de regels toe te passen. Ik merk dat ik dit het lastigste vind in het hele proces. Want ik zie kleuren of schaduwen soms anders dan in het echt. Maar je weergave op papier moet niet plat worden en daarom overdrijf je soms om die rondingen en diepte te krijgen.
